بررسی مصادیق کیهانمندی در نقوش هخامنشی و ساسانی پروژه عملی: هویت سازمـانـی برای یک موسسـه فرهنگی

همانند انسان امروزی، انسان باستان نیز مفاهیم فلسفی عمیقی را از جهان پیرامونش دریافت می کرده، ولی از آن جایی که قادر به بیان این عقاید و باورهای فلسفی، با زبانی واضح و روشن نبوده، از ابزارهایی چون نمادها، افسـانه ها و آیین ها بهره جسته است، که هر یک از این ابزارها در سطح خود، بیان کننده نظام سامانمند و پیچیده حاکم بر پدیده ها هستند. همچنین در نظر او، ارزش پدیده ها به میزان همراهی آنها با حقایق ماورایی است. به این معنی که سپندینه و مقدس شدن چیزها در گرو این است که آنها تا چه اندازه در بر دارنده و بیان کننده ی مفاهیم فرا طبیعی و واقعیت غایی باشند.مفهومی که بیان شد، تعریف اصطلاح idnum ogami یا نقش جهان است. این تحقیق به شرح کامل این مفهوم در عقاید دانشمندانی چون رنه گنون، میرچا الیاده و تیتوس بورکهارت در هنرهای مردم باستان، از هند و مصر و بین النهرین تا ایران پرداخته است. سپس بر اساس عقاید و باورهای مذهبی و جهان شناختی رایج در ایران باستان، ظهور و تجلی این مفاهیم در نقوش بررسی شده است.